زندان زمان

بعد از مدتها نوشتن ادامه دارد

و این روایتهاست که میماند 

شاید

از من 

روزی جایی کلامی  بنشیند ....  بشنود و ‌بخواند به دل 

FM

زندان زمان...

برای قطره هایی که دریا میشن 

راه دور نیست 

رسیدن حرکت میخواهد 

اتش میخواهد 

و عشق

چشم و دل و تن یکی 

و تو آن یکی هستی 

 

FM

زندان زمان...

مثل کلاف ی تو ‌در تو 

دنبال سر نخ م

تو میگویی , با حکم دل م فال میگیری

و برایم حافظ میخوانی 

من در پیچ و تابِ صدای تو 

زندگی را تمام میکنم 

و تو همچنان میگویی ، این قلم دنیاست که مینویسد 

اما تو میتوانی جوهر آن باشی 

و در پیچ و تاب کلاف ی 

من جوهر آن سر نخ میشوم

FM

زندان زمان...

چه باید کرد ،

چه باید گفت!

دنیا چه اندازه یخ زده است!!!

میان قدمهای من تا نگاه تو ، 

میان دست های تو تا دل من ، 

و میان تمام ادم هایی که در روزگار جا گذاشته ایم،

روزگارِ سبزی نیست....

لااقل ، تو سبز باش!!!!      تا صدای پای تو،  سختی این روزگار را ، از میان بردارد 

با من همصدا شو

 

 FM

زندان زمان...

من در قابِ چشمان تو جان گرفتم  

اما کدامین قاب ، مرا جا گذاشت نمی دانم  !       

تو در جای جای نگاهی گُم ، به رویای نادیده ای غرق شدی         

بیا نگاهی ، جانی گذری کن      

شک نکن       

ببین من هنوزم در قاب چشمان تو جای دارم  !   

در اندوه  ماندن نیستم که اکنون  من ، سالهاست  جانی ز تو گرفته ام

که پس دادنی نیست.              

 

FM

زندان زمان...

اینجا روزگار نا-بارور-یست 

تو شکل حرفهایت نبودی و من  ... با میوه های کلامت   - باروَر شدم

  و باور کردم زندگی جایی که تو هستی ! هست.  و زندگی کردم ؛  بار ِ گذشته ام را  

زمین گذاشتم و فراموش کردم     -که زمین  الوده است !!!     که خیال ورویا  سراب نیست تا تو هستی ؛

- اما بارِ سنگین تری به دوش کشیدم  

  زبان به دهن گرفتم و  قدم بریدم

به  ان چه بارور شده بود

میان دستهای من و تو .      

 

 

FM

زندان زمان...

 

دلبرانه ای عاشقانه مینویسم 

تا بدانی نبودنی نیست که بود شود   و بودنی نیست که نابود شود   

این عاشقانه ها بی جواب نمیماند  

در میان شب و‌روز  و   لحظه ها هرچند کم شوم   

باز  نور  در من است و‌من در نورم    

پَر میکشم   به بودنها     پَر میکشم به نبودنها     

ان جایی  که هیچ شکلی دیگریست  برای  دل دادن        

 

FM

زندان زمان...

به پایان نزدیک میشوم  تا آغازی دوباره    سر از سِر هستی دل بر آرم    ذره ذره درین انتها انتخاب میشوم  تا انتهایی دیگر را رقم زنم  من پایان را می پذیرم  تا زیبایی آغاز را ببینم    درین آخِر نگاهی جا می زندان زمان...

 

ای انسان در ابدیتی که نگاه توست

چشم به این راه مبند

که دل در انسوی نگاه خسته منتظر نمی ماند 

بیا رقص کنان 

مست ازین خرابات بگذر 

 

FM

زندان زمان...

‌‎الهی الهی همه آغازی زیبا داشته باشیم ‌‎با تصمیمات و افکار متعالی و انسانیت اخلاق و‌خردمندی را در خودمون تقویت کنیم   و به کمال برسیم نوروز شادخیلی حرفها هستخیلی دردها،خیلی بغض، خیلی آه    خیلی زخم و زندان زمان...